woensdag 2 november 2011

Tovernacht

Met drie kleine heksen, een tovenaar en een babypompoen in een buggy gaan we op pad. In het donker loopt van alles over straat. Toverkollen, vampiers, spoken. Monsters en lugubere lijken. Ondanks het milde oktoberweer rillen we, maar we pakken onze zakken en stappen op onze bezems. We volgen de pompoenen, want een pompoen voor het huis laat zien dat toverbezoek welkom is. Bij de buren prijkt een groot, oranjerond exemplaar. Kaarslicht sijpelt door zijn puntige tandengrijns en sluwe spitse ogen. Voor de ramen hangen spinnenwebben, heksenbezems en witte kale botten. Uit de brievenbus steken vijf bleke vingers. Het is duidelijk dat we verwacht worden dus slaan we drie keer met de klopper. De deur zwaait open en een griezelige gedaante verschijnt uit een donkere gang. Boven een zwarte cape vol spinnenwebben zien we een in ijselijke gil vertrokken hoofd. Bloed stoomt langs de wangen. Ook een rammelend geraamte doemt op uit het donker. Hij giechelt als hij ons ziet en zwaait met zijn piratenhoed. Achter me barst de kleinste heks in huilen uit. Ook de op een na kleinste heks geeft een angstig gilletje. De grootste, maar toch nog kleine heks en de niet veel grotere tovenaar verstijven, en kijken huiverig om, naar hun moeders.
Dan komt een witte hand uit de cape en trekt het masker af. Het grijnzende gezicht van onze tienjarige buurjongen verschijnt. Achter hem knipt het licht aan en komt zijn moeder aanrennen, aangetrokken door het geschreeuw en uitputtend in excuses. We wimpelen de excuses af, niet nodig, onze heksen zijn nog zo klein. We strooien complimenten terug, wat mooi zien de jongens eruit. De heksen en de tovenaar ontdooien langzaam, alleen de kleinste heks kermt nog na. Gelukkig steekt het bloederige lijk een schaal naar voren, een schaal vol snoep. Aarzelend zet de tovenaar een stapje vooruit. Ook de heksen durven nu, snel graaien ze het lekkers weg. Alleen de kleinste heks durft niet, hoe zoet het snoep ook lonkt.
De moeders kletsen wat. De buurjongen laat trots zijn masker zien, de ingenieuze buisjes door zijn mouw en het ballontje met bloed. De tovenaar vind het machtig mooi. Maar het snoepgoed roept, we moeten door, de pompoenen achterna. Een paar huizen verderop zien we er een flikkeren, en op onze bezems vliegen we verder, de babypompoen erachteraan in haar buggy.

Achter de volgende deur staat een lieve, roze heks. Opgelucht roepen de heksen, na enig aandringen, ‘trick or treat’, bijna hoorbaar. Ze krijgen de smaak te pakken, de suiker maakt moedig en onverschrokken kloppen en bellen we, huis na huis. Steeds minder verlegen roepen ze in koor om treats. Dapper lopen de heksen en de tovenaar de straat door. Alleen de kleinste heks dreutelt en draalt, ondanks chocola en snoep. Ze huilt en dreint, moe en bang, tot haar moeder haar en heksenzus meeneemt naar huis. Ook wij gaan naar huis, met volle zakken. Bij de voordeur steken we de kaarsjes in onze eigen pompoenen aan. De babypompoen moet naar haar bed, de kleine tovenaar en heks staan in de deurpost en wachten. Happy Halloween!

4 opmerkingen:

  1. Wow dat klinkt goed! Wij gaan volgende week sintemaarten lopen, de dochter hoopt ook op een flinke buit! ;-)

    Nog even n.a.v. jouw reactie op mijn blog; ik heb veel geluk gehad met zoveel hulp de laatste weken, maar ik moet als moeder vandaag ook "weer gewoon" aan de bak. Fijn dat jouw specialist zich begripvol opstelde! Dat het maar mag helpen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, leuk, St Maarten, dat deden we vroeger ook. Maar ja, ze zien me hier aankomen met m'n lutje lanteern. Maar gelukkig is dit een erg leuk alternatief!
    En ja, inderdaad, geen enkele moeder heeft ooit vrij. Of rust. Pfff...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind het maar eng en ik ben blij dat m'n kinderen er geen belangstelling voor hebben. Wij zijn een stelletje angsthazen, zitten liever met een bak popcorn op de bank :)

    Maar je beschrijft het heel erg boeiend, waarvoor een welgemeend complimentje.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk hoor - wel een heuse heks en een moedige tovenaar in huis, maar Halloween vieren ze hier in het dorp niet zo - jammer ...

    BeantwoordenVerwijderen