donderdag 24 november 2011

O, kom er eens kijken

Ze staat stil, midden in de kamer. Haar ogen staren wazig in het niets.
‘Linde,’ roep ik.
Geen reactie.
‘Linde,’ probeer ik nog eens. Ze blijft staren een buigt een beetje door de knieën.
Pas als ik mijn hand voor haar neus wapper kijkt ze op. Ze loopt weg, wijdbeens, mijn blik ontwijkend. Ik snuif de lucht op en zucht. ‘Linde, nee!’

‘Kom, we gaan eten. Moet je nog plassen Linde?’
Ze schudt haar hoofd, boven de pot worstelt ze zich los en rent weg. Aan tafel wiebelt ze op haar stoel, smeert overal eten en stopt haar waterbeker vol erwtjes. Water petst op de grond. Als ik terug kom met een doekje zie ik pas dat haar beker vol water zit. ‘Niet weer,’ steun ik.

Nog geen twee was ze, nog lang niet, toen ze op een dag besloot geen luiers meer te willen dragen. En het ging eigenlijk best goed. Ondanks ongelukjes, af en toe, waren we maar wat trots op onze jonge dochter, parmantig op haar potje. Ze was nog zo jong, het zou vanzelf beter gaan. Maar het ging niet beter. Het ging steeds slechter. Van eens in de week ging naar een paar keer mis. Per week, of zelfs per dag. Ze komt thuis van de oppas in een luier, de onderbroeken waren op. Thuis draait de wasmachine overuren.

We blijven vriendelijk. We worden boos. Niets helpt. We beloven stickers, en even werkt het, voor Hello Kitty wil ze op de pot en de ijskastdeur raakt vol. Dan gaat het weer mis, en in nieuwe broek staat ze bij de kast, stampvoetend om haar sticker. We beloven kadootjes, voor een dag lang schoon, maar nog altijd ligt het pakje onuitgepakt in de kast. We zetten haar op de pot, elk half uur, we dreigen, we drammen, als je nu niet gaat mag je niet mee, geen eten, geen tv. We straffen, we zetten haar op haar kamer, waar ze het met grote ogen op een krijsen zet tot ik haar wegdraag uit een zich uitbreidende plas op het parket. We negeren, laten haar rondlopen met stinkende billen tot ik haar in de wc vind met haar broek om de enkels en de poep aan de muren. We zetten de allerlaatste troef in. ‘Ben je een baby?’ vraag ik. ‘Wil je een luier aan?’
‘Nee,’ huilt ze, ‘ik ben een meisje. Ik wil geen luier. Ik wil een onderbroek.’
Met tegenzin hijs ik haar in een schone.
‘En waar poep je dan?’ vraag ik, haar streng in de ogen kijkend.
‘In de onderbroek,’ grinnikt ze en rent weg.

Op een avond staan we bij de haard voor drie lege schoentjes. We kijken elkaar aan. We vullen de blauwe schoen en het roze slofje. Dan twijfelen we, wie zoet is krijgt lekkers, maar wie in zijn broek poept? We pakken een onderbroek van de waslijn en proppen hem in de turkooizen schoen met de roze bloem. Ik wil het licht al uitdoen, maar we kijken elkaar nog eens aan en schudden ons hoofd. Ze is pas twee. Naast de onderbroek stoppen we een grote Zwarte Piet. Van chocolade.

19 opmerkingen:

  1. ze wil echt geen luier aan? Bijzonder. Onze dochter werd pas zindelijk toen ze zelf geen luier meer aan wilde, maar dat was op 2,5 jarige leeftijd. Lastig wel dat willen en lukken niet op hetzelfde niveau zitten. Dat vind ik dan weer wel herkenbaar ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, echt niet. Ik ik wil het ook niet eerlijk gezegd. Ze is nu twee en een half, en al ruim een half jaar uit de luiers, dus ik wil niet terug naar af... Maar ja, wat dan wel?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Onze jongste is 2,5 en plast op de pot van af zijn 2e. Poepen doet hij...
    ... in zijn broek. Nu heb ik hem geleerd een luier te vragen voor het poepen. Als tussenstap zeg maar en het scheelt mij een hoop vieze was. Wij hebben ook nog 2 grote jongens en ik denk altijd maar, tegen de tijd dat ook deze naar de middelbare school gaat is dit vast wel over
    :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. neeee niet terug naar de luier!!! wij kregen laatst advies van een kinderarts over het grote zindelijkheidsprobleem en hij zei; alleen zeggen 'je bent nu groot en je hebt geen luier meer'. ga vooral verder geen strijd aan, want die verlies je altijd van kinderen. op alles wat ze zeggen denk je 'ja en amen' en je antwoordt alleen maar; ja je hebt gelijk, maar je bent nu groot dus je hebt geen luier meer. En laat hem of haar zelf verantwoordelijk zijn voor de consequenties van het in de broek plassen/ poepen. vooral dus niet ál te snel klaar staan met schone kleren..
    zo dit was marien the nanny...! xx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. thanks nanny M. Kan ik je inhuren?
    En nu is ze naar de peuterschool vertrokken met een natte onderbroek, haha. De buitenbroek wel droog hoor. Wie niet horen wil moet voelen...
    Fienke, die is ook mooi, haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Maar hoe gaat het met de nanny's eigen kinderen? T ook geen succes dus?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. met tijn nu 3 dagen bezig. plassen gaat heel goed. zowel overdag 's nachts!!! poepen nog moeizaam, maar ik heb goede hoop. ik denk/vrees dat hij het zichzelf verkeerd heeft aangeleerd, maar door overdreven te belonen bij iedere poging tot, hoop ik dat ie straks toch het licht ziet...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hihi, het sinterklaasfeest biedt veel mogelijkheden!

    Wel erg vroeg hoor, om al helemaal zindelijk te zijn (met de nadruk op helemaal). Wij luie ouders houden de luier nog maar even aan bij meneer twee en een half, ook al snapt hij soms het potje best wel (-;

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oudste durfde alleen te poepen in z'n luier. Soort van loslaat-angst denk ik. Maar 't is over gegaan ;-) hij is nu 23 ... Sterkte met peuterpubers ... ik vond dat best een zware periode.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. vreselijk! wij hebben ook zo'n fase gehad, maar toen was ze ouder, vanaf 3,5 tot 4, en wilde ze 'echt niet meer naar de creche. ze keek me meestal uitdagend aan als ze het in haar broek deed. andere situatie dus denk ik. vanaf de dag dat ze naar school mocht was het over.
    hoop dat dat het niet is bij jou, anders heb je nog even te gaan..
    succes.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Bij ons werkte een bakje smarties heel goed. Boven op de kast. Bij een geslaagde plas 1 (kan natuurlijk ook 2) smartie, bij poepen 5. Omdat ze zelf de smartie uit het bakje mochten pakken (die ik vast hield) zagen die 5 er wel erg verleidelijk uit. Pure omkoping. Bij mijn oudste (jongen)dacht ik pas op zijn 3e aan zindelijk worden,ging wel direct goed dag/nacht. Zijn zusje van toen 2 deed toen tegelijk alles uit zich zelf, maar heeft 's nachts langer lopen sukkelen. Van nr. 3 en 4 weet ik het niet meer precies, alleen was daar de dame ook veel sneller dan de jongste heer. Zelf billen afvegen is ook zoiets, voor ze naar school gaan moeten ze dat toch echt zelfstandig kunnen, was mijn deadline.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik heb dan zelf geen kinderen, maar ik weet uit ervaring dat het belonen of straffen 'in het vooruitzicht', dus een uur of uren nadat er geplast moet worden, niet goed werkt op deze leeftijd. Dat hele concept begrijpen ze dan nog niet goed, ze kunnen consequenties op de lange termijn niet goed voorstellen. Dus een cadeautje uitpakken aan het einde van dag is wel heel ver weg aan het begin van de dag...

    Het lijkt erop dat het nu een machtstrijd is geworden, dus ik zou het voorlopig even loslaten en er niet teveel aandacht aan besteden. Gaat het mis, dan gaat mis, gaat het goed, dan gaat goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Een kind met een natte onderbroek naar de peuterspeelzaal.... Je zegt het zelf: ze is nog maar twee.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. update; geslaagd met vlag en wimpel! binnen een week. opeens....dag EN nacht.
    (tijn dus )

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Goed zo Tijn! En 's nachts ook, dat is hier nog ver weg...
    Bij Tijm ging dat ook in een keer goed. Maar Linde is nog wel jong, eerst maar eens overdag... het gaat best goed de laatste dagen overigens!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Lieke, wat betreft die natte onderbroek, die was niet doornat, enkel vochtig. Ik geloof wel oprecht dat het goed is ze te laten voelen wanneer het misgaat en ze niet te snel te verschonen. Kinderen worden tegenwoordig gemiddeld bijna een jaar later zindelijk dan vroeger, en dat komt (deels) doordat de luiers zo goed zijn dat ze altijd droog voelen en er minder motivatie is zindelijk te worden. Ik gebruik wasbare luiers, die wat natter aanvoelen, het zou best kunnen dat Linde daardoor al zo jong zindelijk wilde zijn. Dat ze nu, ruim een half jaar later, een terugval heeft, tja, daar heb ik geen verklaring voor maar het schijnt vaker voor te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Mijn oudste, een jongen, was heel laat met zindelijk worden. Ook met natte onderbroeken laten lopen want met 4 jaar als je naar de kleuterschool gaat moet je zindelijk zijn en geen luiers meer dragen en zelf je billen kunnen afvegen. Het is ons gelukt. s'nachts heeft het nog heeeel lang geduurd. De andere twee, meisjes, waren ruim 2 jaar toen ze zelf zeiden dat ze geen luier meer wilde dragen en uit zichzelf op het potje wilden zitten. Toen heb ik ook gelijk s'nachts geen luier meer omgedaan. En het ging goed. Grappig zo het verschil (bij ons) tussen een jongen en de meiden.

    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Vooral grappig omdat het bij ons precies andersom was. De oudste, jongen, in een week zindelijk met ongeveer twee en een half, ook 's nachts. Nooit een ongelukje gehad. En dan nu dus deze dame. Ben heel benieuwd hoe het met Jasmijn zal gaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Succes en sterkte ermee; ik denk dat het bij Bloem nog wel even gaat duren - we hebben de po een poosje terug wel in de badkamer gezet en af en toe gaat ze daar wel op zitten, maar er ook iets in doen, nee, dat is er nog niet bij. Ik wacht rustig af - voorlopig hoeft ze nog lang niet naar school en eerlijk gezegd zie ik ook wel een beetje op tegen de fase van de natte broeken - en vooral: natte bedden. Toevallig kan ik me nog uitstekend herinneren hoe chagrijnig ik word van 2x in 1 nacht een bed moeten verschonen :-D.

    BeantwoordenVerwijderen