donderdag 13 september 2012

Boxville


Hij woont hier net twee weken, vertelt het jongetje me in de speeltuin van ons nieuwe condo. Iets langer dus dan wij. Het jongetje is duidelijk op zoek naar nieuwe vriendjes. Tijm, normaal altijd om vriendjes verlegen, heeft het te druk. Hij zeilt rond met grote, tropische bladeren geprikt op takjes. Jasmijn en Linde balanceren gevaarlijk op het klimrek. Tijm blijft na aandringen wegrennen, dus maak ik zelf een praatje.
Of we ook in Boxville wonen, vraagt het jongentje. 
Boxville, vraag ik?
Ja, Boxville. Na twee weken staat hun hele huis nog vol dozen. Hij vind het knap ongezellig.
O, lach ik. Ik schud mijn hoofd. Wij wonen hier pas vijf dagen, maar alles is uitgepakt.

Dozen maken me gek. Na elke verhuizing ga ik koortsachtig aan het werk. Die dozen moeten leeg. Een intercontinentale verhuizing is het allerergst. Niet alleen serviesgoed en speelgoed zit in dozen gepakt, álles is ingepakt. Om veilig vervoerd te worden in een zeecontainer worden de bank en de eettafel nog gewikkeld in meters papier en bubbeltjesplastic. Er werden dus geen meubels, maar grote witte pakken binnengedragen. Die allemaal, een voor een, moesten worden uitgepakt. Zelfs de prullenbak en de wasmand moesten we uit dikke lagen wikkelen. De mysterieuze witte pakjes bleven de trap maar opgedragen worden. Het leek wel Sinterklaas. Tegelijkertijd met de berg spullen groeide de laag verpakkingsmateriaal in de hoek van de kamer.

Maar nu, vijf dagen later, is er in de kamer geen doos meer te bekennen. Ook al was Roel de hele week weg op een conferentie. Dozen, ik moet ze wegwerken, sneller dan snel. Alleen op de slaapkamer staan er nog twee. Een met platen en fotolijstjes. En een met regenlaarzen, winterkleren en kleibeelden. De kasten zijn vol. Alle rommel die vroeger op zolder woonde, de kerstspullen, de slaapzakken die zo handig warm blijven tot vijf graden onder nul, de skikleren, ze zitten allemaal in de grote inbouwkast op Jasmijn’s kamer. In alle hoekjes gepropt, tot alles paste.

Het harde werk wreekt zich. Ik ben moe van een maand van huizen zoeken, schipperen tussen supermarkten, nieuwe scholen, taxi’s, bussen en verhuizen. Ik rol de weegschaal uit zijn witte papier, ga erop staan en schrik. Nu zie ik waarom de laatste weken mijn rokjes van mijn billen glijden als de kinderen eraan hangen. Er is vijf kilo af van mijn toch al lage gewicht.

Ik ben kapot, maar kan niet slapen. Mijn hoofd loopt over, in het donker draaien mijn gedachten door en door. In het holst van de nacht maak ik lijstjes in gedachten. Lijstjes wat te kopen, aan kasten, kisten en kratten. Aan meubilair voor op de balkons en het dakterras. Tropische planten in grote potten. Ik weet wel, ik moet rustiger aan doen. De boel de boel laten, en die laatste twee dozen vol. Gaan genieten van al het moois dat Singapore te bieden heeft. De geuren, kleuren en dat waar de stad beroemd om is: het heerlijke eten. Zodat die vijf kilo er snel weer aankomen en mijn billen veilig zijn voor de priemende blikken van voorbijgangers. Zodat ik jullie erover vertellen, lieve lezers, in de mooiste verhalen. Maar eerst ga ik uitrusten, want de zojuist bezorgde loungebank op het dakterras lonkt. Singapore is er morgen nog wel. En Boxville ook.

PS Ik weet dat ik foto's beloofd had. En ik heb ze gemaakt ook. Maar het kabeltje van het fototoestel is nergens te vinden, waarschijnlijk ligt het nog in ons serviceappartement. Nog even geduld dus...

16 opmerkingen:

  1. Dat uitpakken, ik vond dat wel wat hebben. Soort Sinterklaas. Bij ons hielpen de vrouwen van de collega's hiermee. Als een soort welkomstcadeautje. Leerde je meteen wat mensen kennen.
    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, dat is gezellig. Hier is het allemaal wat individueler, het is zo'n grote stad. Heb al wel wat leuke buren ontmoet!

      Verwijderen
  2. Oef, dat klinkt heftig zeg!
    Geen last van je rug bij al dat zware werk? Ik vind boxville wel heel goed bedacht :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb niets getild hoor, dat doen de verhuizers. En het warme weer helpt ook een handje ;)

      Verwijderen
  3. Zou ik ook hebben, ik kan niet zitten voor alles "klaar" is. En dat zit dan vooral tussen mijn oren. Geniet van je dakterras en huis! EN Singapore.

    Briljant trouwens, van zo'n kleintje, dat Boxville. OF zouden zijn ouders dat bedacht hebben...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geen idee. Het was wel een bijdehand joch, dus zou me niets verbazen. Hij was een jaar of 7...

      Verwijderen
  4. Ik moet ook niks hebben van spullen die in lezen zitten. Let goed op jezelf, enne: hoe zit 't met de verkrijgbaarheid van glutenvrij brood e.d.?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zijn wel wat natuurwinkels waar je het kunt kopen, dus dat valt redelijk mee. Maar ik eet hier vooral heel veel rijst !

      Verwijderen
  5. Ja precies, geniet! En ook van de drukte van het verhuizen en alles opnieuw ontdekken, want als je ook maar een klein beetje bent zoals ik (en dat vermoed ik wel) dan vind je dat ook heerlijk... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het zit vast in de genen, dat snelle uitpakken.Wij hadden ook altijd in twee dagen alles weer normaal. Pol liep zelfs de eerste avond al met de klopboor rond om de schilderijen op te hangen.Het zit toch veel lekkerder op de bank zonder al die rotsooi? Wij kennen ook mensen, die na drie maanden nog steeds dozen in de zitkamer hadden staan.
    Eveline

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het is aanpoten zo'n verhuizing, en zeker naar de andere kant van de wereld (lijkt mij). En ja, ik herken dat wel: liever keihard direct alles doen en uitpakken en dan komt daarna de rust wel een keer. En zo lang die rust ergens binnen handbereik ligt, komt het wel weer goed :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een glimlach op mijn gezicht tijdens het lezen, zi herkenbaar. Petje af hoe je het allemaal doet zo alleen! Het huis ziet er al weer heerlijk huiselijk uit, nu genieten van je wel verdiende rust.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Sterkte met je "boxville". Ik krijg ook pas rust als alles weer een plek heeft.

    BeantwoordenVerwijderen