maandag 13 februari 2012

De eerste keer

We hebben de nieuwe schoenen voor Jasmijn. Handschoenen voor Linde. En een skibroek voor Tijm. Van winkelen krijg je honger.
We steppen het winkelcentrum door.
‘Hier?’ vraagt Tijm.
‘Nee,’ zeg ik, ‘nog iets verder.’
‘Hier dan?’
‘Nee, nog ietsje verder.’ Daar, wijs ik. ‘Dat restaurant met die gele M.’
De M kent Tijm wel. Die zit ook in Tijm, de allerlaatste letter van zijn naam. Het is een van zijn lievelingsletters.
We zijn er. Tijm heeft een tafel uitgezocht. ‘Kom zitten, mama,’ gebaart hij.
Maar ik moet eerst eten halen.
‘Wat willen jullie,’ vraag ik. ‘Een hamburger, kipnuggets of fish fingers?’
‘Nee, frietjes,’ roepen Tijm en Linde.
‘Ja, je krijgt frietjes. Maar wat wil je erbij?’
‘Frietjes!’
‘Jaha, je krijgt frietjes. Wil je alleen maar frietjes? Of een hamburger? Fish fingers?’
‘Frietjes!’ roepen ze in koor.
Ik haal een hamburger voor Tijm en fish fingers voor Linde.
Ik tuur naar het menu boven de balie. ‘En een salade graag,’ zeg ik het meisje met de pet. Ik kan kiezen uit een met kip, kip, kip met spek of kip met spek.
‘Hebben jullie geen vegetarische salade?’ vraag ik.
‘Nee,’ schudt ze. ‘Alleen de side salad.’
Ze wijst naar een minuscuul bakje.
‘Doe dan toch maar een grote,’ zeg ik. ‘Met een grote friet.’
‘Welke salade,’ mompelt ze de kassa in.
‘Doe maar kip dan. Maar dan zonder kip, graag.’
Bevreemd kijkt ze me aan.
Mayonaise hebben ze niet en ik vraag extra ketchup.
Terug aan tafel pak ik uit. Een doos voor Linde. En een voor Tijm. Jasmijn krijgt een hand friet, de kerstomaatjes uit de sla en een fish finger van Linde.
Tijm bekijkt zijn hamburger kritisch. ‘Dat lust ik niet,’ peuteren zijn vingers. Hij wriemelt de augurk en de ui eruit.
Linde zwaait een fish finger door de lucht. Ik slik een ‘niet met je vingers’ in.
‘Mama,’ roept ze dan. ‘Ik heb geen bord.’
‘Dat maakt niet uit,’ leg ik uit. ‘Dat hoort hier.’
‘En geen mes en geen vork. Ik kan niet eten.’
‘Thuis vind je dat anders geen probleem,’ lach ik.
‘Mama,’ roept ze weer. ‘Ik moet een bord.’
Ik geef haar de deksel van mijn sla. ‘Kijk eens, wat een mooi bord.’
Jasmijn urmt en ik leg meer friet op het blad van haar kinderstoel.
‘Mama,’ roept Linde weer. ‘Ik heb geen vork.’
‘Hier, neem de mijne maar.’
Jasmijn gilt en ik strooi meer friet.
‘Mama, ik ben vies,’ roept Tijm, zijn mond vol rood. Ik rommel door de dozen. Waarom hebben we geen servetjes? Ik loop naar de balie, omzeil de rij en vraag rietjes en servetjes.
Terug aan tafel eet ik, met mijn handen, wat sla. Wel saai, zo zonder kip, zonder kerstomaatjes. Jasmijn gooit een fish finger op de grond en gilt weer.
Ik geef haar nog wat frietjes. Snel propt ze ze naar binnen. Bedremmeld kijk ik in mijn bakje grote friet. Er zitten er nog een paar in. Voor iemand er aanspraak op kan maken stop ik ze snel in mijn mond.
We trekken jassen, sjaals en mutsen aan en laden de buggy vol tassen.
‘Was het lekker?’ vraag ik.
‘Heerlijk,’ zegt Tijm. ‘Dat was een goede plek waar je ons mee naar toe had genomen, mama.’
Ook Linde knikt. ‘Goede frietjes. Lekker.’
Jasmijn kraait en met een rommelende maag duw ik haar de schuifdeuren uit.

14 opmerkingen:

  1. hahaha briljant!
    Ik vind het schandelijk, maar ik ga heel graag naar de mac met mijn kinderen. Ze vinden dat zo lekker en het is dan zo gezellig. Niet dat we het heel vaak doen hoor, maar stiekum zou ik elke week wel willen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Och, af en toe moet kunnen toch? Die van mij zijn echte frietmonsters... de volgende keer bestel ik alleen maar friet, haha. Gelukkig zitten er geen Macs in de buurt ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ben ik even blij dat die peuter van mij geen frietjes lust (echt waar!) ;-)
    Met rommelende maag een eettent uitlopen herken ik echter wel: "Nee, ik hoef niks!" En vervolgens dan mijn broodje of tosti opeten...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jill vindt er geen fluit aan dus ik heb daar onwijze mazzel mee! Ik word zelf altijd erg verdrietig van het eten, de atmosfeer en de akoestiek. Bleh :S

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hahaha wat leuk beschreven, mijn kids vinden het eten gelukkig ook helemaal niet lekker daar en de sfeer is er ook één van een koelcel, dus nee wij hoeven daar nooit naar toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo dubbel, die gele M. Ik moet me altijd inhouden als ik langs een reclameposter schuif om er niet direct heen te rijden. De kinderen vinden het ook geweldig. Ben ik er dan vind ik het vaak vies en erger ik me dood en neem me voor er noooit meer heen te gaan (kinderen eten drie patat en spelen dan in zo'n suf huisje). En de volgende maand zit ik er verdorie weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ik bedoelde: mijn drie kinderen eten samen drie, misschien wel vier losse patatjes, niet meer (-;

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik zie het helemaal voor me, dat tafreeltje. Die gele M vergeten ze niet meer....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Vreselijk, de Mac .... Je had natuurlijk een hamburger zonder broodje en zonder hamburger kunnen vragen :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  10. O meid, wat komisch - ik bedoel erg. Heb je thuis nog lekker frietjes voor jezelf gebakken?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Roos, nee, gewoon een boterham gesmeerd...
    En Inge, dat heb ik in het verleden wel eens gedaan ja. Maar ik eet eigenlijk niet zoveel vlees meer tegenwoordig. En al helemaal niet bij de Mac.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Haha, nou, hier is het feest als we er naar toe gaan; zo erg zelfs dat onze oudste plotseling bedacht dat ze er op haar verjaardag heen wilde met ons. Want op je verjaardag mag je kiezen wat je eet. Dus zaten wij op haar verjaardag 'gezellig' bij de gele M. Goed vullen doet het niet, maar ik moet bekennen dat ik het af en toe ook wel erg lekker vind. En het lukt mij dan echt niet om een salade te bestellen :-D.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ha ha, nu kun je niet meer terug hoor, als ze eenmaal de gele 'M' herkennen.... (ik ben vegetariër, dus we gaan alleen naar Macs die de groenteburger verkopen, anders zit ik ook met zo'n rommelende maag)
    Hé en toch maar eens stiekem wat meenemen bij je moeder, speelgoed van vroeger. ;-) Ik ben uit 1973. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ja, die groenteburger die mag ik dus niet, want daar zitten gluten in... Ik ben overigens niet strikt vegetarisch, maar eet het zo min mogelijk. Ik ben met vlees begonnen toen ik in Engeland op de menukaart zelden iets vegetarisch of met vis kon vonden dat glutenvrij was. O ja, en toen ik zwager was, had ik opeens zin in biefstukken. Nu probeer ik weer wat af te bouwen met vlees.

    BeantwoordenVerwijderen