Als moeder heb je al genoeg aan je hoofd. Maar je wilt ook een beetje milieubewust zijn. Ik althans. En als je voor de eerste keer zwanger bent heb je tijd genoeg. Dus je leest je in. Waar zitten de grootste problemen? Meteen zie je bergen luiers voor je, die na honderden jaren op vuilnisbelten nog steeds niet willen wegrotten. Nader onderzoek levert meer op. Wist je dat er in wegwerpluiers honderden chemicaliën zitten, die allemaal tegen de blote huid van je baby aanzitten? En dat ze zo droog blijven dat kinderen pas veel later zindelijk worden? Ik was bij de berg afval al om, maar word steeds meer overtuigd.
Vooral als ik het alternatief zie. Schattige badstof broekjes in leuke kleurtjes. Met daaromheen een waterdicht overbroekje. Je hebt ze zelfs met beestjes erop! En de viezigheid gaat met behulp van het wegwerp inlegvel gewoon in de wc. Dus niets inweken en poep afkrabben. Maar wat is er veel keus. Pfff. En niet goedkoop. Manlief sputtert tegen als hij de prijs ziet. Hij rekent het na in zijn hoofd. Een jaar lang, twee luiers per dag, hmmm, wat kosten de pampers? Dat haal je er nooit uit, concludeert hij. Ik gniffel, duidelijk een geval van nieuwe vader die zich niet ingelezen heeft. Een pasgeborene gebruikt al gauw 8 luiers per dag. En de meeste kinderen zijn echt niet voor hun tweede zindelijk.
Afijn, papa is overstag. Ik kies voor de bamboe uitvoering. Want de productie van katoen is zeer milieubelastend en bovendien absorbeert bamboe 60% meer water. Kijk eens aan. Wat wil een mama nog meer. De luiers worden gekocht. De baby geboren. En we vinden ze ideaal, verkondig ik overal. Is ook waar. Toegegeven, ze absorberen iets minder vocht. Maar ze sluiten wel weer beter af. En wat heb je nu liever, poep of plas vlekken? We gebruiken ze anderhalf jaar met plezier. Ik beveel ze iedereen aan. Het wassen is helemaal niet veel werk. Het kan gewoon op 40 graden. Al moet ik toegeven dat, ondanks de goede voornemens, ze op regenachtige dagen stiekem toch wel eens in de droger gaan.
Nummer twee wordt geboren. De kleine maat broekjes weer van zolder gehaald. Dan komt de klad erin. Mijn zoon van bijna twee blijkt zich te ontpoppen tot superplasser. En dochterlief krijgt hele nare luieruitslag. Mevrouwtje blijkt veel bewuster van het ‘vieze billen’ gevoel dan haar broer. Ook het wassen kost steeds meer moeite. Twee kinderen produceren al zoveel. En ik moet weer aan het werk.
Nu zit er dus al een tijdje wegwerp aan hun billen. Wel bioafbreekbare, om het geweten nog een beetje te sussen. En ik kijk elke keer triomfantelijk als zoonlief door alle merken luiers heen blijkt te plassen. En als de luieruitslag van dochter ondanks de droge wegwerp luiers nog steeds niet over gaat. Dus binnenkort ga ik weer terug naar wasbaar. Morgen. Of volgende week misschien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten