Heb je het boek 'Tussen koppensnellers en
krokodillen' al gelezen? En genoten van de spannende verhalen in dat land ver
weg? Wist je dat ik als kind zélf ook in Maleisië heb gewoond? Om heel eerlijk
te zijn lijkt Lotte wel een klein beetje op mij. Veel van haar avonturen zijn
dan ook geïnspireerd door echte jeugdherinneringen. Omdat ik van schrijven
houd, vond ik het leuk om ze op te gaan schrijven.
Maak jij ook wel eens
zulke spannende dingen mee als Lotte? Of woon je zelf in Maleisië? Misschien
kun je ook eens op gaan schrijven wat je allemaal meemaakt. Waar je ook woont,
in Nederland, de woestijn of in de jungle, overal is avontuur te vinden. Als je
maar goed zoekt!
Wil je wat delen, of heb je vragen voor mij, dan kun je
hieronder een berichtje achterlaten. Of je kunt via de knop in de balk rechts
mijn email adres vinden. Ik zou het heel erg leuk vinden om te horen wat je van
het boek vond. Smaakt het je naar meer? Op dit moment ben ik al bezig met het
schrijven aan deel twee, waarin Lotte naar Oman verhuisd. In plaats van tussen
oerwoud en krokodillen komt ze nu in een land vol woestijn en kamelen.
Helaas moet je nog even geduld hebben. Omdat ik ook een mama ben van drie
kleine kindjes gaat het schrijven niet altijd even snel. Ik zal jullie op de
hoogte houden van de voortgang.
In de tussentijd, kijk eens hieronder. Ik heb voor jullie een
aantal oude foto's opgezocht. Dan kun je zien hoe het eruitzag, vroeger in
Sarawak. Als je goed kijkt herken je misschien wel dingen uit het boek?
Het huis in het kamp
Karien in het speelhuisje in de tuin
De regentijd maakt van de tuin een grote vijver: bootjevaren!
Mijn moeder met Mimi, de ama, en haar gezin.
Ja, Sinterklaas komt ook helemaal naar Sarawak!
Karien als gestreepte Piet
De grote waterval
Lekker eten bij het speelhuisje
Op de aangespoelde boom aan het strand
Applaus! De toneelvoorstelling Doornroosje
Wauw wat leuk. Zo gaat het nog meer leven.
BeantwoordenVerwijderenOh wat leuk zo gedaan. Geweldig!
BeantwoordenVerwijderenLeuk, die foto's - ik raak wel nieuwsgierig zo!
BeantwoordenVerwijderenIk was het al veel langer van plan, maar het kwam er eerder niet van. Ik heb het de oudste (in september 9 geworden) gegeven voor Sinterklaas. Omdat ik erg laat was heb ik het via bol besteld.
BeantwoordenVerwijderenIk stelde voor dat ik het voor zou lezen - dat vind ik nog steeds een knus moment zo voor ze naar bed gaat - zeker als ze op schoot kruipt. Ik vertelde dat het grootste deel gebaseerd is op jouw jeugdherinneringen; dat sprak haar meteen aan - 'O, net als bij Laura Ingalls Wilder!'.
We zijn vanavond in je boek begonnen enomdat we niet zo goed konden stoppen hebben we het tweede hoofdstuk ook maar gelezen. Zowel 'Bonkje' als ik hebben erg gelachen. Al is het voor mij misschien het allerleukst omdat ik ook weet hoe je over je eigen kinderen - en eigen moederschap - schrijft. Ik verheug me nu al op morgenavond - het is alleen te hopen dat dochterlief het morgenochtend niet snel zelf uitleest ;-).
Wat een leuk (en herkenbaar) boek! Mijn dochter van 8 gaat hier volgende week haar boekenspreekbeurt over doen. Ze mag ook een stukje voorlezen, welke dat wordt is heel lastig!
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik als kind ook in Sarawak gewoond (van 1972 - 1981) Volgens mijn vader waren we buurmeisjes. Daarna naar Oman ben dus heel benieuwd naar je verhalen hierover. Hinte gaat de foto van de ingestorte brug laten zien en waar opa en oma in het water liggen...
Saskia van Donkelaar-Goorhuis
O, wat leuk! Wij kwamen pas aan in 1981, dus ik weet niet of we elkaar gezien hebben? Ben ook wel benieuwd naar die foto, zelf hebben we er geen. Wij stonden op een andere brug... Helaas staan de Oman verhalen een beetje op een laag pitje op het moment... ben zo druk met een ander project. Maar ooit ga ik het schrijven, beloofd!
Verwijderen