Mamathee

Het moet maar eens afgelopen zijn met dat overspannen gedoe, besluit ik. Ik ga er wat aan doen. Dromend achter mijn laptop weet ik wat ik wil. Een week lang in een verwenresort, met yoga, sauna en massage. Ik lig gestrekt, omwikkeld met een lavendel-chocolade wrap, luisterend naar rustige muzak, knabbelend aan selderij en sushi. Roel is thuis, met de kinderen, een extra dimensie aan mijn ontspannen, omdat ik me kan verkneukelen over hoe hij zal worstelen om een week lang twee peuters en een baby te verzorgen. Te zorgen voor twee wassen per dag, gezonde maaltijden en een huis waar je twee voeten voor elkaar kunt zetten zonder te struikelen. Ik zie het helemaal voor me en mijmer verder, tot de zeepbel met een pets barst. Roel ziet me aankomen. Hij zal lachen, en zeggen dat het precies één dag zou duren voor mijn bloed weer gaat borrelen. Ik heb een beter plan nodig, want natuurlijk heeft hij gelijk. Ik peins weer door. Als ook een persoonlijke masseur niet haalbaar is, wat dan wel? Pillen, liever niet, en homeopathie, ik weet het niet. Kruidenmengsels, daar houd ik van. Kruiden bevatten genoeg moleculen om mijn scheikundig hart sneller te doen kloppen en genoeg natuur en poëzie om het te verwarmen. Ik haal opgelucht adem. Eindelijk een plan: ik ga een thee maken. Enthousiast zet ik mijn potjes op een rij en denk na. Kalmeren moet ik, dat kokende bloed moet gekoeld. En meer energie graag, om de stuiterbommen bij te kunnen houden. Om de dagen na slaaploze nachten door te komen. Dat is het, ik moet tot rust komen en opgepept worden tegelijk. Is dat de paradox van het moeder zijn? Is het daarom zo moeilijk? Ik blader door boeken, neem lijsten door, maak aantekeningen. Zoveel kruiden, zoveel beloftes. Wat werkt? Wat kies ik? Opeens zie ik wat ik nodig heb: Een flinke dosis van mijn eigen kinderen.

Ik begin met drie flinke scheppen Lindebloesem. Linde werkt ontspannend, tegen nervositeit, spanningen en slapeloosheid. Dan drie scheppen Jasmijnbloemen. Jasmijn werkt op je emoties, het vrolijkt je op, helpt tegen depressieve gevoelens en schok. En, leuk voor papa, het werkt als afrodisiac. Dan een theelepeltje Tijm. Tijm is sterk, je hebt niet veel nodig voor het effect. Tijm is verfrissend en oppeppend. Goed voor je weerstand, tegen verkoudheid en het helpt je stofwisseling. Ik roer door en adem de geur vast in. Ik maak het brouwsel af met vier grote scheppen citroenmelisse, balsem voor de mamaziel. Citroenmelisse is een zacht kruid dat het hart kalmeert en versterkt. Het maakt grote en kleine zorgen dragelijk. Mijn thee is compleet en heerlijk van smaak.

Zittend op de bank adem ik de damp in die uit mijn beker omhoog cirkelt. Zonder een slok genomen te hebben voel ik me al beter. Mijn mamathee is speciaal voor mij, en heel eventjes, zolang het drinken van een kop thee duurt, kom ík op de eerste plaats. Terwijl de hete vloeistof weldadig mijn aderen door kabbelt worden om me heen knikkerbanen gebouwd en gesloopt. Er wordt gemept en geschreeuwd en ik negeer het. Drie koppen per dag, denk ik. Minstens.